تشرف در جمکران...

مرحوم فشندی نقل می کردند که: جمکران رفته بودیم، یک آقایی گوشه ای ایستاده بود و مرا نگاه می کرد، به بغل دستی ام گفتم: آن آقا را

می بینی؟

گفت: کدام؟

گفتم: همان که آن گوشه ایستاده و مرا نگاه می کند.

گفت: من کسی را نمی بینم، تو دیشب نخوابیدی برو بخواب!!

بعد من خدمت آقا رفتم و کمی باهم صحبت کردیم.

آقا فرمودند: اگر شیعیان دعا کنند، فرج ما می رسد.

اعمال مسجد جمکران را به جا آوردم و با همسرم می آمدیم که آقایی نورانی وارد صحن شدند و قصد رفتن به طرف مسجد را داشتند.

گفتم این سید در این هوای گرم تابستان تازه از راه رسیده و تشنه است، ظرف آبی به دست او دادم. بعد از نوشیدن، آن ظرف را به من داد، گفتم آقا دعا کنید که فرج آقا امام زمان نزدیک شود.

فرمودند: شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند، اگر بخواهند دعا می کنند که فرج ما برسد.

همین که این جمله را فرمودند، نگاه کردم اما دیگر آقا را ندیدم و دانستم که ایشان، آقا امام زمان (عج) بوده اند که من سعادت شرفیابی در حضورشان را داشته ام و آن بزرگوار با این جمله امر به دعا برای فرج

فرموده اند.